Aquatica

dinsdag 16 juli.

Vraag niet hoe het kan, maar we hebben ons verslapen vandaag. Het is dan wel vakantie, maar wel wilden juist vroeg op om naar Aquatica te gaan. In verband met het onweer 's middags gaan de attracties dicht, tot dat het weer beter wordt.  Maar goed, de bedden in het Westin liggen zo lekker, dat we pas om 9.00 wakker schrikken. Snel in de kleren en de koffer pakken, uitchecken en een onderweg een ontbijtje scoren.

Bij Aquatica aangekomen, is meteen al te zien dat er meer liefhebbers zijn voor een beetje aqua joggen. Met moeite weten we nog een paar stoelen in de schaduw te vinden, want het zonnetje brand er al lekker op deze morgen. Manon en ik duiken meteen de stroomversnelling in, terwijl Mirijam probeert een kleurtje te krijgen, en bij voorkeur niet knalrood.  Na rondjes houden wij het even voor gezien, tijd voor wat anders. Manon gaat even spelen in Walkabout waters, het speelparadijs voor de kleintjes.

Ik trek de stoute slippers aan, en waag me maar weer eens aan de Taumata racers. Misschien wil Manon ook wel mee, dus die maar weer opgezocht tussen de andere kids. Tot mijn grote verbazing wil ze het ook wel eens proberen, dus kon ik met twee matjes die hoge trap op. Ik laat Manon maar even voor gaan, dan kan ik in elk geval zien of ze in een stuk beneden komt. Dat lukt gelukkig. Als ik ook beneden ben ,staat Manon helemaal te  stralen van trots. Zag je dat papa? zonder te gillen! Happen naar adem zul je bedoelen, want het is nogal een afdaling. High five!

Daarna gaan we nog naar het golfslagbad en een andere glijbaan, waarna we Mirijam maar weer eens opzoeken. Met z'n drieen doen we nog een paar rondjes in de stroomversnelling.  Dan willen we eigenlijk nog wel een keer van die hoge glijbaan, maar als we eindelijk bijna aan de beurt zijn begint het te onweren, en moeten we via de trap weer naar beneden. We zitten de eerste bui uit, maar het lijkt er op dat het nog wel even gaat duren. We pakken onze spullen, en gaan richting de uitgang.
Dan word er omgeroepen dat alles weer veilig is, en de attracties weer open gaan. Nou, het is wel weer mooi geweest, we gaan op weg naar Inverness. Als we nog geen tien minuten onderweg zijn, barst er een wolk open, daar wordt je bijna bang van.  Centimeters water staat er op de snelweg, dus de snelheid is er wel even uit. Je ziet bijna geen hand voor ogen. Onderweg is het bij vlagen weer droog, en een paar minuten later is alles weer drijfnat.




Nu zijn we voor de laatste dagen weer in Inverness, en dat toch wel lekker zo'n eigen plekkie.
Dinsdagavond en de woensdag gaan voor het grootste gedeelte op aan zwemmen, even boodschappen doen, en drie dagen blog inhalen. De laatste dagen hadden we geen internet, kon er niet worden geblogd. Das ook wel  lekker, maar nu moet alles weer worden bijgewerkt. Vooral het in elkaar knutselen van de filmpjes kost veel tijd.Maar ik ben weer helemaal bij.

Wat we donderdag gaan doen hebben we nog geen idee van, dat lezen jullie morgen wel weer.


Groeten uit Inverness,

Alfons, Mirijam en Manon